آیکیدو (به ژاپنی: 合気道 Aikidō) یک هنر رزمی ژاپنی است. بنیان گذار این هنر رزمی، موریهه اوشیبا نام دارد که در ۱۴ دسامبر سال ۱۸۸۳ به دنیا آمد، و اغلب به او لقب استاد بزرگ (به ژاپنی: O'Sensei グレートティーチャー) را دادند.
به صورت فیزیکی آیکیدو هنری است که شامل برخی از گرفتن‌ها در محل اتصال مفصل‌ها است که از جوجیتسو مشتق شده و همچنین برخی دیگر از تکنیک‌ها و گرفتن‌های دیگر که از کنجیتسو ناشی شده‌است. تمکرز ورزش آیکیدو در مشت و لگدزدن به حریف نیست، بلکه با استفاده از انرژی حریف برای بدست آوردن کنترل حریف(ها) یا دور کردن آن‌ها از خود است. آیکیدو یک هنر ایستا نیست، بلکه تاکید فراوانی بر حرکات و جنبش‌های داینامیک دارد.
معنی آیکیدو
کلمه آیکیدو از سه حرف کانجی تشکیل شده است:
Ai به معنای به هم پیوستن، هماهنگی
Ki به معنای روح، نیروی درونی، انرژی طبیعی بدن
do به معنای راه و روش
روش رزمی آیکیدو
حرکات پایه در آیکیدو حرکات طبیعی هستند و بیش‌تر حملات در این سبک به صورت ذاتی و با الهام از ذات طبیعت انجام می‌شوند. یک آیکیدو کار، بدون تلاش برای حمله یا تهاجم تنها می‌کوشد تا خود را با شرایط هماهنگ کرده و در برابر حملات احتمالی حریفان، از خود دفاع نماید. آنگاه در صورت لزوم از ضربات مشت یا لگد خود نیز استفاده می‌نماید. یک آیکیدو کای واقعی بهتر می‌داند که قدرت خود را بدون ضربه زدن به دیگران و یا تحقیر آنان حفظ نماید.
سبکهای آیکیدو
آیکی کای (سبک اصلی)
آیکیدو یوشینکان
شین شین تویستو
تومیکی ریو
جیوشین کای (سازمان) - یکی از مشتقات سبک تومیکی ریو
آیکیدو هارد استایل
آی کی دو در ایران
آی کی دو آی کی کای ایران تحت پوشش فدراسیون ورزشهای رزمی در مورخ ۸۶/۱۲/۱۱ شماره ۲۷۶/۹۶۱۳ پروانه فعالیت دائم گرفته و با مسئولیت استاد آق ساقلو به امضاء رئیس فدراسیون رسیده است. آیکیدو هارد استایل به ریاست استاد محسن رضوانی در سال ۱۳۹۰ در ایران فعالیت خود را شروع نمود. آیکیدو (جیوشین کای -تومیکی ریو) از سال ۱۹۹۲ میلادی (۱۳۸۱ شمسی) با مسئولیت سنسی علی امیری پناه در شیراز آغاز به کار کرد.
درباره
آیکیدو تنها ورزش رزمی جهان است، که مسابقات تن به تن آن به دلیل آسیب دیدگی شدید مفاصل، سالهاست که ممنوع شده است. تنها مسابقات کاتا و حرکات نمایشی با شمشیر و چاقو برگزار می شود.
